لچکی، یک قطعه مثلثی شکل از الوار یا فلز است که برای انتقال تنش بین اعضای متصل استفاده می‌شود. استفاده از این قطعه به تقویت مفصل بین فلزات  کمک می‌کند. این محصول را می‌توان با پرچ، پیچ و مهره، جوشکاری (در مورد فلز)، یا پرس کردن (در مورد الوار) به اعضای ثابت محکم کرد. لچکی چوبی یا الوار، اغلب برای تقویت خرپاهای سقف چوبی استفاده می‌شوند. لچکی فولادی، اغلب برای اتصال تیرها و شاه تیرها به ستون‌ها یا اتصال اعضای خرپا استفاده می‌شوند. همچنین می‌تواند روشی نسبتاً آسان و مؤثر برای مقاوم سازی سازه‌هایی باشد که ممکن است در پشتیبانی از بارهای اعمال شده ناتوان شده باشند. در صورت نیاز به محافظت بیشتر در برابر زنگ زدگی، می‌توان از ورق لچکی گالوانیزه استفاده کرد.

مشخصات لچکی:

 لچکی‌ها به شکل مربع یا مستطیل شکل هستند، اگرچه آن‌هایی که برای اهداف تخصصی‌تر مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ ممکن است شکل‌های متفاوتی داشته باشند. به طور کلی، هرچه نیرو بر روی سازه بیشتر باشد، اندازه لچکی مورد نیاز برای پشتیبانی از آن بزرگ‌تر است.

لچکی، یک بست است که گوشه و کنج سازه را در ساختمان‌ها تقویت می‌کند. مهندسان با استفاده از این ورق ضخیم فولادی یا آهنی، شاه تیرها و تیرآهن‌ها را به ستون‌ها، و یا اعضای خرپا را در یک ساختمان، پل و سایر سازه‌های پیچیده صنعتی متصل می‌کنند. همانطور که گفتیم، پس از استفاده، این صفحات معمولاً با میخ‌های پرچ، پیچ و جوشکاری در بخش های چندگانه سازه محکم و ثابت می شوند. در هنگام ساخت ساختمان‌ها، پل‌ها، آب بند سدها یا هر ساختار عمرانی پیچیده دیگر، از ورق لچکی همیشه برای استحکام و تقویت تکیه گاه‌های سازه‌ای استفاده می‌شود.

این ورق‌ها، در سازه‌های کوچک‌تر نیز از مس یا آلومینیوم ساخته می‌شوند که می‌توانند جلوه‌ای جذاب‌تر ایجاد کنند. در غیر این صورت، قابل نقاشی و رنگ می‌باشند. لازم به ذکر است که اندازه و استحکام لچکی، با اندازه و عملکرد سازه مشخص می‌شود.

محافطت در برابر خوردگی:

از آنجا که این سازه‌ها باید در اکثر اوقات در برابر محیط‌های خورنده مقاومت کنند، محافظت در برابر خوردگی این ورق، در صنعت ساخت و ساز یک امر مهم محسوب می‌شود. وقتی ورق لچکی گالوانیزه در معرض رطوبت، نم و میعان قرار گیرد، به سرعت دچار خوردگی می‌شود که این امر می‌تواند کل ساختار عمرانی را تضعیف کرده و در نهایت منجر به خرابی آن شود. قبل از این که این اتفاق بیافتد، مهندسان باید اقدامات لازم را انجام دهند تا از بروز مشکلات خوردگی که در یک بازه زمانی 5 تا 10 ساله رخ می‌دهد، جلوگیری کنند.

مراحل پیشگیری ساده که به حداقل رساندن میزان خوردگی این ورق ها کمک می‌کند در زیر پیشنهاد شده است:

1-یک تهویه مناسب را در سراسر ساختار برقرار کنید تا رطوبت، گاز و گرد و غبار به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

2-پوشش‌های محافظ را روی ورق لچکی فلزی و سایر قسمت‌های فلزی موجود در سازه قرار دهید. پوشش‌های اپوکسی (بدون سرب و کرومات) مانند پرایمر اپوکسی پلی آمید و یک روپوش  باید در فواصل منظم استفاده شود.

3-از ورق لچکی ضد زنگ قبل از پوشش استفاده کنید.

4-پوشش داخلی سقف‌ها را با عایق و موانع بخار نصب کنید.

ورق لچکی چگونه به تیرآهن متصل می‌شود؟

در هنگام ایجاد یک ورق لچکی با دو اتصال دوگوشه، مقاطع پیش فرض مورد استفاده برای عناصر وصل شده عبارتند از: IPE 400 برای تیر اصلی و L100x10 برای دو تیر ثانویه.

دو تیر ثانویه در زاویه 45 درجه قرار دارند. تمام مقاطع عناصر متصل، پس از محور مرکز وزن ایجاد می‌شوند و همه محورها در یک سطح قرار دارند. ورق لچکی، به جان تیرآهن اصلی جوش داده می‌شود و تیرهای ثانویه به این ورق پیچ می‌شوند.

لازم به ذکر است که این ورق، می‌تواند به جان یا به یکی از فلنج‌های تیر اصلی متصل شود. در صورت اتصال لچکی به جان تیر اصلی، آن را می‌توان مستقیماً به جان یا به یک ورق فولادی عمود جوش داد.

همچنین می‌تواند به یکی از بال‌های تیر اصلی متصل شود. برای ایجاد این نوع اتصال، باید موقعیت تیرهای ثانویه تغییر یابد. برای قرار دادن ورق بر روی فلنج تیر اصلی، تیرهای ثانویه باید با 238.2 میلی متر منحرف شوند. این مقدار، حاصل جمع نصف ارتفاع مقطع تیر اصلی (200 میلی متر)، فاصله از محور مرکز وزن تیر ثانویه و لبه مقطع در تماس با ورق (28.2 میلی متر) و ضخامت ورق (10 میلی متر) می‌باشد.

این ورق نیز می‌تواند به طور عمود به فلنج تیر اصلی متصل شود. برای ایجاد این نوع اتصال، تیر اصلی باید از موقعیت اولیه، 90 درجه در اطراف محور طولی خود بچرخد.